Cool Blue Cat

Thanks for this Vera!

I’m sharing this to all my cool ka-blogs!

60 wpm

Nakita ko lang po ito sa isang blog habang nagba-bloghop ako. Nakalimutan ko lang yung blogsite nya na dahil sa dami ng binuksan kong blog sa entrecard. Nainggit ako kaya nakai-gaya na lang, gusto ko lang masiguro kung ga’no kabilis ba ako mag-type.

Kung minsan diba kapag nag-aapply ka ng encoder or secretary tinatanong nila ang typing speed mo. At least ngayon alam ko na. Pero ang bilis ng pagtipa kasi nag-iba iba din naman depende sa mood ng tao. Kapag masaya at feeling masipag ka, parang ang bilis bilis mong magtype. Kapag naman kinakabahan ka, tensyonado or galit, kahit pa ang bilis mong magtype mali-mali naman ang maita-type mo. Kapag naman tinatamad ka at feeling pagod na pagod o inaantok, napakabagal mo namang tumipa ng keys.

Di tulad sa panahon noon, sa ngayon ang mga kabataan kahit na mismong mga batang hindi pa nag-uumpisang mag-aral ay marurunong ng gumamit ng computer. Nag-aral ako sa isang public school simula elementary hanggang hayskul. Nung hayskul kami ang mga may pribilehiyo lang na gumamit ng computer sa school ay ang mga 3rd at 4th year students na kabilang sa section 1 at 2. Hindi ko alam kung paano ba ang ginagawang sistema sa school namin noon dahil biglang napunta kaming mga babaeng nagmula sa mejo mataas na section sa pinakamababang section nung nag-3rd year kami. Muntik na kaming magsipag-transfer sa mataas-taas na section dahil nakakahiya na pangalawa kami sa pinakamababang section. Pinagpayuhan lang kami ng prof namin na hindi daw sa section nakikita ‘yun kundi sa grades at sa mga natutunan namin. Kaya nag-stay kami, nung 4th year na kami ang laki ng hinakbang pataas at napunta kami sa pinakagitnang section. Halimbawa, kung 30 ang section nasa 15 na kami. Mababa pa rin pero parang pare-pareho lang din siguro kami ng naisip na wala sa section iyon kundi nasa utak at matututunan namin.

In short, hindi kami nagkaroon ng pribililehiyong makagamit ng computer sa school. Daig tayo ng mga mga kabataan ngayon na elementary pa lang kabibilis na magsitype at alam na ang pasikot-sikot hindi lang sa paggamit ng computer kundi pati na rin sa pag-aassemble at pag-troubleshoot mapa-software o hardware ang problema.

Nagsimula lang akong makahawak ng computer nung nag-college na ako. Working student ako sa school at na-assign ako sa High School Guidance Office. Ako ang tatayong assistant ng Guidance Counselor at isa sa mga dapat kong matutunan ay ang pagta-type sa computer. Nakakahiya nung una pero dahil mababait naman ang mga kasama kong working students din sa guidance counselor, tinuruan nila ako at hinayaang magtype ng kung anu-ano. Tuldok system pa yun at hirap na hirap akong hanapin ang comma, apostrophe, at kung anu-ano pa. Imagine nyo Wordstar pa ang gamit ko nun para sa mga forms na pinapa-type sa akin kahit na may Word na, di ba mas mahirap dahil hindi mo ma-visualize kung ano ba ang hitsura ng tina-type ko. Pero nakaraos din naman at nakakatuwa dahil maraming nagsasabi na ang bilis ko naman daw magtype. Pero depende din sa gamay mong keyboard un kung minsan. Kapag matigas ang keys, parang gusto kong ibato yung keyboard heheh kasi bukod sa mali-mali na ang lumalabas eh tumatagal pa ang ginagawa.

That’s it for today… kung gusto niyo malaman kung gaano kabilis ang mga kamay ninyo subukan lang po ang link na iyan: Speedtest

Yum!

Nami-miss ko na ang

1. Burger sa Hardee’s, McDo at sa Eat & Drink Restaurant. True! kahit mumurahin lang sa E&D masarap naman saka hindi kasing laki ng burger sa Hardee’s.

2. Chicken Shawarma sa mga cafeteria lalo na yung sa Eat & Drink (loyal ba dun lolz) kaso habang tumatagal pa-konti yata ng pa-konti ang chicken parang gulay na lang yata ang laman nito habang pa-mahal din ng mahal ang presyo.

3. Chocolate Shake with cherries sa Baskin Robbins lalo na kapag summer.

4. Pasta na mas masarap sa Friday’s kesa Pizza Hut at Steak (ka-tamad mag-search ng image!) na mas masarap sa Tony Roma’s kesa sa Chilli’s.

5. I swear masarap ang Chicken Biryani lalo na kapag mejo spicy. Kadiri lang tignan at tikman sa una pero kapag nakakain ka na masasarapan ka talaga.

6. Mainit-init pang cheese-flavored Manakish sa Al Reef Lebanese Bakery. Kaya lang wala akong manakaw na image sa web, mejo iba kasi ang nakita kong ‘tsura sa net eh, kaya next time na lang kapag bumili ako.

Pero iniiwasan ko ng kumain ng mga ‘yan lalo na sa gabi, bihirang bihira na lang. Kasi kagaya ni Mine, nagdidiyeta ako minsan. Di nga lang ako makapag-exercise, walking o gym kasi wala naman akong time sa mga ganyang bagay. Ang paraan ko lang para mabawasan ang taba o bilbil sa tyan ay ang uminom ng chai. Natuwa ako kasi pinadalhan ako last month ni mudra ng chai from Pinas. Di ko sure kung nakakatulong nga ito pero epektib siya talaga pampatunaw ng kinain. Kaya lang kokonti lang pala ang pinadala, good for 1 month lang. Lapit na nga maubos kaya matitigil na ang pag-inom ko. Wala naman epekto kapag isang buwan lang dibah. Kelan kaya ipapadala yung kasunod? Kung meron lang mabibili nun dito eh dito na lang ako bibili para malaman kung epektib nga kapag tuloy tuloy ang inom ng chai.

Fruit diet. Kung minsan ‘yan din ang ginagawa ko. Dinner sa gabi ay fruit(s). Nakakabusog din pala. Nung una hindi ko talaga kaya dahil sanay akong kumain ng kanin mula breakfast hanggang dinner. Pero after 3 or 4 days naka-adjust din ako. Kaya lang may nabasa ako sa isang website na hindi din daw maganda ang pagpu-fruit diet unless kailangan mo ito for some theraphy dahil ang fruit daw ay may natural sugar na pwede ring makapagpataba or worst magdevelop ng sakit. While in another website naman ang sabi dun maigi daw ang ganitong diet dahil ang resulta daw nito ay deeper detoxification sa ating katawan. Linis na ang lamang-loob natin, tanggal pa ang mga fats. Parang mas maganda basahin ang mga nakasulat sa ikalawang website na nakita ko kasi maraming sinasabing magagandang effects sa katawan at isip ng tao. Teka basahin ko muna…

tubong lugaw umaapaw pati salamin

Iba’t-iba talaga ang ugali ng bawat tao. Hindi talaga natin maige-generalize ang personalidad o pag-uugali. Halimbawa ng mga :

Pakistani – karaniwan dito ang tingin sa lahi nila ay mga manyak, kuripot at masasama ang ugali, pero may iilan din naman sa kanila na may mabubuting puso din at galante. Gaya ng boss ng dalawang ka-roommate ko. Pwera ung boss ko.

Arabo – malalaki ang bahay kasi maraming asawang binabahay. Pero may iilan din namag kuntento na sa isa o siguro dalawa.

Indiano – sinasampay lang ang gamit ng damit na pinampasok sa opisina, kinabukasan paplantsahin para gamitin ulit kaya namamaho sila, tapos parang ibon pa kung magsalita. Pero hindi din naman lahat, meron kasing mga edukado na may twang ang pag-iingles at meron ding mga mababango at walang amoy.

Pilipino – karaniwang sinasabi natin na tayong mga Pinoy ay mababait, masisipag, magigiliw, maunawain at halos lahat na ng positibong pag-uugali.

Nanginginig ako sa inis

Hindi naman sa inaway ko ang ka-opismate naming lalaki na lahing Indian na si R. Dati siyang opisboy dito pero dahil umalis na ang PRO namin na siya ring taga-asikaso ng iba pang gawain tulad ng pagpunta sa bank, sa supplier, sa kliyente. Kumuha ng isa pang opisboy at siya ang ipinalit sa pwesto nun. Kumbaga, na-promote siya kaya lalong nagmamarunong at nagyayabang. Hindi gaya ng mga Pinoy na kapag na-promote humble pa rin.

Ilang beses ng napapansin ng kaopismate kong babae na galing siya sa cr naming mga babae. Ilang beses niya na ding pinagsabihan pero paulit ulit pa ring gumagamit ng cr namin. May cr naman ng lalaki. Tinatanong nga namin kung bading ba siya pero may anak naman siya sa India. Kung minsan ginagamit niya ang cr namin para dun siya maligo, kasi papasok pa siya minsan ng naka-pj’s lang or shorts at may dala-dalang pamalit. Di ko lang pinapansin kasi hindi ko naman nakikita, hinahayaan ko lang ang isang Pinay na sumita sa kanya since siya naman ang palaging nakakahuli na ginagamit ang cr namin.

Ngayon lang umaga pumasok ako sa cr para bumungad sa akin ang naninilaw na weewee. Oo hindi nag-flush kung sino man ang huling gumamit nito. Mas matindi kung minsan may sabit-sabit na jebs, lam mo un? Noon yung isa kong ka-opismate ang nakita niya ay ang jebs mismo hindi lang sabit-sabit. Hindi lang namin alam noon kung sino ba ang baboy na nakakalimot mag-flush. Palagi namang malinis ang cr namin kapag lang may mga nang-aabuso sa malinis na cr nagiging nakakadiri ito. Nainis ako kasi hindi ko na mapigilan ang tawag ng kalikasan, weeweeng weewee na ako. Basang basa ang bowl, naninilaw pa. Kaya no choice kundi i-flush, punasan ng tissue ang toilet seat at lagyan ng tissue para makaupo ako.

Pagkatapos ko tinanong ko agad ang dalawang Pinay na kasama ko kung gumamit ba sila ng cr. Since kami pa lang tatlo ang babae sa opis, iisa lang sa kanila kung sakali ang makakalimot mag-flush. Pansin ko naman na hindi pa sila tumatayo para mag-cr. Kaya kumpirmado si R na nga. Kahit may bisita siyang kinakausap na sa tingin ko ay supplier, kinumpronta ko siya. Tinanong ko kung bakit siya gamit ng gamit ng ladies washroom at pagkatapos ay hindi nililinis. Tumanggi pa at sinabing naghugas lang daw siya ng kamay. Inamin naman na gumamit siya ng cr pero hindi daw siya ang nagwee at di nagflush. Sabi niya may dalawa daw na maaring gumawa nun, ang pinaparinggan niya ay ang dalawang Pinay kong ka-opismeyt. Kaya kinausap din siya ng dalawa at sinabi ang mali niya.

Parang napahiya lang siya sa bisita kaya tumanggi na di siya nagwee wee dun. Pero siya pa lang talaga ang pumasok dun at kaya basang basa siguro nagwisik wisik o naligo siya sabay nung nagwee wee nung nakaramdam. Nung wala na ang bisita kinausap ulit namin at sinabing itatak niya sa isip niya na kahit anong idahilan niya unang-una niyang isipin na hindi siya babae para pumasok na lang sa cr ng babae kung kelan gusto niya. Ang sabi niya nag-gel daw kasi siya. Ang sabi ko kung magge-gel ka at kinailangan niya ng salamin, lumabas siya at pumasok sa lift may malaking salamin dun na pwede niyang gamitin kung di niya kayang ayusin sarili niya pag labas ng bahay. Nanginginig talaga ako sa pagkainis nung kinumpronta ko siya – wala kasi siyang etiquette at dapat isaksak niya rin sa utak niya ang term na hygiene. Hindi namin kami magkakasama ng bahay para iisang cr ang gamitin namin, kaya nga may magkahiwalay na cr ng lalaki at babae.

Kadalasan pa sa kanya nakikipagtalo sa aming mga babae, hind nga namin alam baka bading talaga iyan, kasi mas pinapagalitan mo siya mas lalo siyang hindi tumitigil. Kaya minsan kahit na kausapin niya ako deadma lang ako heheh. Eh yung isang Pinay naha-highblood sa kanya kasi aawayin niya din at wala ding tigil ang bading na si R. Chismoso pa siya, saka ko na lang nga ikukwento ang mga bagay na ‘yan, masyado ng humahaba ang entry.

q’s with a’s

This tag was passed on to me by Dale. I guess na-bored ang sister Dale kaya nanguha ng tag sa Friendster. Heheh. Gusto kong i-tag dito si Sommer, Repah, and Salve. Pakipasa na lang daw po sa iba. Salamat!

1. Three names you go by: (Hmmm… cge ung obyus na name ko na lang dito)

• mylene (or enelym)
  
• my
• rhapsody (lolz!)

2. Three things you are wearing right now

• the same simple attire I’m wearing here!
• engagement ring and other accessories
• my bulging tummy (di ako buntis ha, wag un di pa pwede un heheh)

3. Five things you can’t live without:

• mobile phone
• concealer
• money
• a real friend or bf by my side
• foods

4. Whats your favorite cake?

• anything with chocolate or mocha

You must answer every question TRUTHFULLY!

1. Are you currently in a relationship? Aiwa!

2. Have you ever been given a rose? opchors!

3. What is your all-time favorite romance movie? The Wedding Singer – I love Robbie and Julia!

4. Have you ever been in love? yeep!

5. Do you believe that everyone has a soul-mate? maybe…

6. What’s/Who is your current problem? too much to state every details here… 😀

7. Have you ever had your heart broken? Maybe. Pero hindi connected sa lovelife. Diba pwede namang ma-broken hearted sa mga problema. 😀

8. Your thoughts of online or long distance relationship? It won’t work unless you two are married. Although marami pa rin ang nagkakahiwalay na mag-asawa coz the other one is working overseas, pero hindi rin naman lahat.

9. Have you ever seen a friend as more than a friend? Nope. But yeah once… and he’s my bf now.

10. Do you believe in the statement “once a cheater always a cheater”? Sometimes… pero may right naman ang lahat na magbago… at ituwid ang maling nagawa niya na.

11. How many kids do you want to have? one or two lang din, di ko yata kaya kapag mas marami pa jan.

12. What is/are your favorite color(s)? pink, green, black, blue, yellow!

13. Do you believe you only love once? Not really. Maybe. We’ll see… heheh may balak pa yata ako maghanap ng iba. Di na oi! What I’m trying to say is.. di ko alam kung nagmahal ba ako before… parang di naman, lovelife lang kaya ang tanong na ito…? malamang!

14. Are you and your ex friends? May ex ba ‘ko? Parang wala naman eh!

15. Imagine you’re 40, you have kids & your spouse just died, would you get re-married? No way! I’m already 40. I think the best thing to do is to concentrate on my kids on how I can support their studies or kung may mga asawa na, tutulungan ko na lang sila to take care of their family especially my grandchildren.

16. At what age did you start liking the opposite sex? Landitay na daw ako nung bata pa ako. I think 6 or 7 years old, may crush na daw akong teenager na kapitbahay namin. Nagpa-kiss pa nga daw ako ng cheek ko dun sa cute naming kapitbahay tapos sinabihan ko daw ang mudra ko na huwag akong isusumbong sa lola ko.

17. what song do u want to be played at your wedding? Ang dami eh, saka ko na pipiliin kapag malapit na yung kasal hehehe. Pero baka gusto niyong i-check ito at ito. Anjan kasi yung naisip kong ilan sa mga trip kong wedding songs. Although napakarami ko pang naiisip na kanta para sa kasal ko, pero iyan pa lang ang nakayanan ko.

18. Do you like anyone right now? Aside from him and my family? Wala na.

Sand and Stone

I feel like sharing this email I got from my bestfriend. Na-inspire kasi ako.

Two friends were walking through the desert.
During some point of the journey, they had an argument;
And one friend slapped the other one in the face.

The one who got slapped was hurt,
But without saying anything, wrote in the sand:

Today my best friend slapped me in the face.

They kept on walking until they found an oasis,
Where they decided to take a bath
The one who had been slapped got stuck in the mire
And started drowning, but the friend saved him.

After he recovered from the near drowning,
He wrote on a stone:

Today my best friend saved my life.

The friend who had slapped and saved his best friend asked him,

‘After I hurt you, you wrote in the sand and now,
you write on a stone, why?’

The friend replied:

‘When someone hurts us we should write it down in sand,
where winds of forgiveness can erase it away.
But, when someone does something good for us,
We must engrave it in stone where no wind can ever erase it.’

Learn to write your hurts in the sand and to carve your benefits in stone.

They say it takes a minute to find a special person,
An hour to appreciate them, a day to love them,
But then an entire life to forget them.

Anywei, ang picture na nasa itaas ay isa sa mga gala ko (Desert Safari trip) the day before my birthday (Dec2006).

Dalawin niyo naman ako dito

Hi friends! Bisita kaya kayo dito at magsign-up? Tamang tama ito sa mga dollar-spokening ang entry haha. Hindi naman kailangang ingles talaga ang blog basta ang ipapasok mong entry sa kanila ay ingles, pasok na yun! At bagay din ito sa mga gusto ng super traffic sa kanya-kanyang blogs. All you need to do is magpunta at magsign-up daw dito.

 

http://mylene001.qassia.com/

 

 

Pag na-click na ang link na iyan, sign-up ka lang at i-add ang iyong website/s. Mag-add ng tinatawag na Intel na pwedeng manggaling sa sariling blogsite mo. Asahan mo ang dagsang backlinks/traffic sa bahay mo. Dibah ang saya! Kung gusto mong malaman kung ano yang Intel na yan andun dun ipapaliwanag sa iyo, punta ka nalang jan.

Ni-try ko nga eh at nag-add ng isang entry na nagmula sa post ko. Tignan ko lang kung ano bang mapapala ko sa pagsa-sign-up dito. Ganito kasi ako kapag walang magawa sa opis, kung saan saan nagsasign-up. Andami ko na nga dating sinalihang network community na halos lahat ngayon ay naka-block na dito sa disyerto. Friendster na lang ang natitira kaya nga napa-blog na ako para may mapagkaablahan naman ako.

Yun lang po. See you there!

Brownout sa Dubai

Akala ko sa Pinas lang ang brownout pero hindi pati pala sa Dubai. Well actually sa building lang yata namin o baka nga sa bahay lang namin. Ewan ko nga ba kung bakit. 6am pagbangon ko nakita ko ang roommate ko nagsisindi ng kandila. Nagising din si Ate. Akala ni Ate, ang landlady namin, naputulan na kami ng kuryente kasi nga ang contract namin ay hanggang sa March 15 na lang. Kaya nga nalulungkot na ako kasi ang ibig sabihin kailangan na naming maghanap na naman ng ibang bahay. Panibagong pakikisama na naman, sana mababait yung mga magiging kapitbahay naming kabayan. Walang intrigahan, walang inggitan, walang parinigan, gaya namin dito sa bahay.

Medyo nataranta nga si Ate pero naisip niya na meron naman kaming tubig. Kaya hindi kami naputulan. Tinawagan niya ang asawa niya na ng mga oras na iyon ay nasa trabaho na. Pinacheck ang switch, nakita nga namin na naka-off, kaya ni-click namin ang on. Lumiwanag na ulit ang bahay namin, pero hanggang 10minutes lang namamatay na ulit. Haaayy, ilang beses binuksan pero namamatay din talaga. Mabuti na lang may kandila kami, kaya dim light ang drama sa bahay ngayon.

Sana pag-uwi napaayos na kasi kung hindi malaki ang problema ko. Hindi ko alam kung papa’no ako magsasaing na hindi rice cooker ang gamit…

Wala ng surprise

Napadaan ako sa bahay ni sis Banana, na-cute-an talaga ako sa gift ng fafa niya lalo na yung pulang teddy. Share ko naman ang suprys ni fafa na pilit kong inaalam bago mag-balentayms. Although binuking niya ang isang suprys na gagawin niya, yung isang sorpresa ay pilit nyang itinago. Pero dahil sa sobrang kutatera ko at nagpalingon lingon na ako sa likod ng kotse nung Feb13. Nakita ko ang paper bag ng Joy Alukkas. Pero nga nung aabutin ko na yung paper bag para kunin pinigilan niya naman ako at ibinigay lang ang bag na walang laman. Naalala ko pa kapag napapadaan kami sa isang road at naka-advertise ito:

Tinatanong niya ako sa tonong pagkukumpirma kung maganda ba yung pendant na nasa itaas. Sasagot lang ako ng “Oo” sabay tuloy pa rin ako sa pagkukwento ko. Kaya nung napansin kong nataranta siya nung kukunin ko yung bag… more or less nagkaroon ako ng  idea kung ano ang ibibigay niya pero di ako sure kasi sabi niya naiwan lang daw ng kasama niya sa work yung bag na iyon. Kaya naisip kong hintayin na nga lang kasi ayaw naman din niyang sabihin eh.

Nung balentayms day na syempre nalaman ko na. Pero before kami nagkita eh bumili muna ko ng gift ko sa kanya. Ayun nga dalawang long sleeves polo na magagamit niya pagpasok sa office. Pinaghintay nya nga langa ko ng 15minutes bago siya dumating. Kaya naman pala eh, nakipila pa dun sa bilihan ng bulaklak. Tatlong pulang rosas na may tubig tubig pa pati yung mga dahon. Maya-maya binigay na yung isa pang suprys niya daw. Ginaya ang style ko na ilang balot ang pupunitin mo bago mo makita kung ano’ng laman. So nakailang punit ako ng pulang gift wrapper na siya pa daw mismo ang nagbalot. Pagbukas ko… dyaran… tama nga yun nga ang binili niya.

Di ko lang akalain na yun nga, may doubt pa rin ako. Kasi nga mejo tight na naman ang budget namin kaya di kami dapat bumili ng bumili ng kung anu-ano lang. Anyway, happy din naman ako kasi nakukyutan ako sa pendant eh. Tapos nun nagtake out kami ng pinoy foods at nagdinner sa beach.

And I’m sorry kay kamahalang Reyna, wala kaming ginawang pagsisipsipang bagang. Wholesome image namin. Actually bawal baka makita kami ng mga ka-pulisan, deport agad kami hahahaha. Mabuti na yung maingat dibah.

Hayan wala ng surprise surprise, tapos na ang Pasko, New Year’s day, Bertdey ko, pati na ang Valentines. Pahinga na muna sa mga gift na ‘yan. Kakasawa na heheh 😉

Job hunting ako

Gusto ko na talagang umalis dito sa kumpanya namin. Wala naman kasing growth kung minsan nahuhuli pa ang salary. Oo nga’t paupo-upo lang kami. Kahit pa pukpukin na kami para magtawag nang makahanap ng kliyente, nasa sa amin pa rin kung gusto ba naming isuot ang headset at magdial ng mga numero. Masarap naman ang buhay sa company na ito. Pagdating sa opis, uupo ka lang maghapon, tititig sa kompyuter, magba-blog, magcha-chat, magda-dial-a-friend para makipagchikahan, bubukas ng chikka para mag-sms sa friends & family, magche-check ng friendster, ng kung anu-anong account, makipag-asaran sa bespren sa Pinas, iinom, kakain ng lunch, ng chicha, iinom ulit, magchichikahan sa opis, browse ng Pep para sa latest showbiz chika, browse ng kung anu-ano pa sa web, titigan ang files at iisipin kung aling kumpanya ang tatawagan, depende sa mood kung magta-trabaho o hindi. O diba ang saya sana at masarap ang buhay. Pero parang may kasama kaming mga devil sa opis, parang sinalo lahat nung fiance ng boss namin ang lahat ng sama ng ugali, iba ang atake. Parang yung napapanood nating kontrabida sa Marimar – si Angelica the devil. Para siyang ganun.

Kaya nga naisipan kong magpasa-pasa muna ng CV kahit pa ang balak ko pa naman ay after May or June ako aalis dito. Marami rin ang tumawag para mainterbyu ako. Sa ngayon nga nirereject ko na muna yung iba kasi nga mejo malayu-layo pa ang May at June.Nagsasawa na rin ako sa present career ko. Gusto ko naman sa ibang field. Ito nga ang mga pansamantagal na pinagpipilian kong career na tatargetin ko.

Kakayanin kaya ng powers ko ang maging PORTER? Ang advantage… makakapagexercise na ako regularly, unlike ngayon na buong hapon nakaupo kaya lumalaki ang tyan. May disadvantage nga lang… lalaki lalo ang muscles ko sa braso at makukuba ako. Ayoko nito!

How about… yan yung nasa baba? Sosyal sa airport ako nagta-trabaho mamimili ako ng country kung saan ako i-aasign, yun nga lang itutulak ko yang ganyang karaming bagahe. Sayang! Dream ko pa namang magtrabaho sa Airport!

Keri ko kayang bumaligtad at magkabit ng AC habang inaalalayan lang ako ng mga friendships ko? Pag-iisipan ko…

Gusto ko ng surprise

Kaya naiinip na ako sa oras.

Gusto ko ng mag-uwian at since Thursday ngayon okay lang kahit gabihin ako ng uwi. Wala nga diba’ng pasok bukas at sa Sabado. Dapat ng i-celebrate ang balentayms. Dapat kapag balentayms i-consider na holiday. Eh pano kung nagkataong single ako ngayong taon? Eh di bitter-bitteran na naman ako. Mabuti na lang hindi dineklarang holiday ang valentines.

Gusto ko ng malaman kung ano ba ‘yung sorpresang sinasabi niya sa akin kahapon. Wala akong puso. Inaway ko siya kagabi. Kasi naman expecting naman ako masyado. Hahah. Akala ko kasi 13 namin iseselebreyt ang balentayms. Aba hindi pala. Hinatid ako sa bahay ng luhaan. Joke. Hindi naman ako umiyak. Naasar lang. Kasi sinadya nya pala akong asarin talaga para daw magalit ako. At nagalit nga ako. Kaya habang pauwi di ko na kinakausap. Tinext ko ng sama ng loob ko. At in-expect din pala ng loko at hinintay talaga niyang ma-receive ang text ko. Ang sama dibah. Eh cguro nasaktan siya sa tinext ko, pinagalitan ako. Actually hindi naman nagalit talaga, pinagsabihan lang ako. Tagal bago niya ako napaamo ulit. At siyempre sinabi niyang hindi naman daw na dahil wala siyang ginawa kagabi ang ibig sabihin ay wala siyang pina-plano. Ang plano niya daw ay talagang ngayong araw na ito. Sabi ko ayokong mag-dinner sa labas madaming tao. May ibang plano na daw siya dahil alam niyang hindi daw ako sasamang magdinner sa labas. Pinilit ko ng pinilit hanggang sa sinabi niya na kung ano ang plano niya. Kaya wala ng sorpresa hahaha. Pero may isa pa namang natitirang suprays, at ayaw niyang sabihin kahit na kunwari galit na ako at umiiyak, ayaw pa rin matigas na ang puso at kaya na ‘kong tiisin. Pero parang nahalata ko nga siyang may tinatago siya sa backseat. Dahil nung may napansin akong bagong paper bag sa likod ng kotse, sabi ko kukunin ko yun. Pinigilan ako at muntik pang masiko ang mukha ko sa pagpipigil niya sa akin. Inabot niya naman yung paper bag pero tinanggal niya yung laman at napansin kong dun niya nilagay sa may likuran ko. Para siguro hindi ko masilip. Ang sabi niya yung laman daw nun ay dun sa isang boss niya naiwan daw. Kaya di ko na inusisa. Pero obyus eh. Nung nakaraang taon kasi, nabuking ko din na may tinatago siya sa likod ng sasakyan. At wala na siyang nagawa kundi ibigay nung araw din na iyon. 13th din ang araw na iyon, cguro ibibigay niya sana sa mismong valentines day. Kaya tuloy ngayon naiinip ako at sobrang curious na kung ano ba talaga yun.

Bakit ba ala-una pa lang ngayon? At ako, ano’ng regalo ko sa kanya? Hindi ko na pwedeng bilihin yung bag para sa kanya. Sagot pala ng kumpanya nila yun, buti at natanong ko. Okay lang kayang ibigay ang long sleeves polo? Kasi kailangan nga yun sa pagpasok sa opis eh. Pag-iisipan ko muna ha.

Happy Valentines ulit sa inyo!

Happy Puso na bukas

Bukas tuloy na tuloy na talaga ang balentayms. Madami na namang mga magsising-irog ang nagkalat sa lansangan. Magseselos na naman ang mga loveless sa mga mawi-witness nilang ka-switan ng mga may jowa. Noong singgol pa ako hindi naman sa super hate ko pero bitter lang siguro ako tuwing balentayms gaya ng sinabi ko dito wala akong natatanggap na bulaklak tuwing araw ng mga puso. Meron mang nagbiay pero ngayon na lang nangyayari yun. Kaya tuwing feb14 umaasa lang ako sa wala. Nakakainggit yung mga babaeng may dala dala kahit isang pirasong pulang rosas. Di lang natin masabi baka ipina-deliver lang nila sa sarili nila yun masabi lang na may nagbigay hahaha.

Hindi na nga pala ako matutuloy sa mga date ko with friends. Kasi nga hindi naman ako nakapagsabi until now kay fafa. At tiyak ko sasama ang mukha nun kapag nagpaalam ako ng ganun. Okey lang siguro kung normal na araw pero balentayms nga eh baka isipin niya naman as in ibang level na date na yung pupuntahan ko. Sa show ni Aiza, hindi na rin kasi may lakad pala kami ni fafa kasama ang mga roommates ko sa GV. Wala pa akong naiisip na ireregalo sa kanya. Pero meron siyang gustong bag na pwede nyang magamit kapag may meeting siya sa kliyente nila. Un na lang kaya? Bahala na.

Muli ay binabati ko ang lahat ng bumibisita at naliligaw dito ng Maligayang Araw ng mga Puso, wala man kayong jowa or maraming jowa sa buhay. Salamat pala kay dhez dito sa ipinasa nyang greetings. Para din ito sa mga ka-blog ko na makikita ang links sa sidebar ko.

Cge na po magta-trabaho na ako. Kinig kinig na lang muna kayo dito kay Mareng Martina.

Strike a pose and be on the cover!

Type na type ko ang tag na ito ni Malen na dinekwat niya lang kay Pusa. Paminsan-minsan kailangan naman nating tuparin ang pangarap natin agree man o hindi ang ibang tao. Sabi nga nila wala namang pinanganak na pangit, lahat tayo ay mga magaganda at gwapo in our mom’s eyes kaya we have every right to pose in popular magz kahit pa ipagtabuyan tayo ng mga lintek na photographer na ‘yan palayo. Huwag papaapekto, ibida pa rin ang sarili hanggang sa sumuko sila at finally tanggapin tayo sa front cover of these fabulous magazines. See the result of my pictorials below. Basta wala lang pintasan huh. Hindi ito gaya ng mga niretokeng kuha ni Angelica Panganiban kaya kung may makita kayong fats sa picture ko ‘yan ang tinatawag na natural byuti sa katawan hehehe.

Ayan sorry dito ha! Kasi hindi na nagkasya yung isang mata.

Ito yung banner ko eh heheheh

Tight Abs? Uhmmm… kahiya buti na lang hindi kita yung tyan.

Parang masyadong na-shrink ang picture kaya nawala yung mata ko. Pasensya na naka-tsinelas lang pagod na kasi sa matataas na sandals at shoes.

At kung gusto nyo din gawin, click mo ito

friendship at v-dates

I missed my best friend Jing. Kasi naman bawal na daw gamitin pangpersonal ang PC nila o ang internet. ISP ang company nila, meaning may mga server dun at may nagmomonitor sa bawat puntahan nilang website. Malamang may mail server din sila kaya kahit outlook express bawal ang personal. Hindi na tuloy kami nakakapag-email sa isa’t isa. Sa email lang namin naa-update ang isa’t isa pero mukhang ayan nawala na naman. Pwede pa rin naman siguro pero paminsan-minsan na lang. Hindi kagaya ko dito kahit bawal daw eh, matitigas ang ulo naming mga Pinay dito sa kumpanya. Hindi naman sa inaabuso pero yun na lang ang iniisip naming benefits katumbas ng benefits na hindi namin nakukuha sa kumpanya. Kaya naman ng ma-google ko nung nakaraaang taon kung ano ba yung icon na palagi kong nakikita sa gilid. Nalaman ko na server pala iyon at pwedeng pwede niyang makita ang ginagawa ko ha. Mega-search agad ako – aba nalaman ko meron palang FREE edition yun. Naisip kong malamang free edition lang ang naka-install sa PC namin dito sa opis kasi ang anti-virus din namin ay nadiskubre kong free download lang din. Kaya ang ginawa ko in-uninstall ko sa PC ko. Kunwari na-reformat na ito kaya nawala na ang ibang naka-install dibah. Hah! Akala nila ha mauutak yata ang Pinoy! Nabasa ko kasi dati sa website ng free sever na iyon na dapat ay iinstall mo lang iyon sa network na gusto mong i-browse. Kaya naisipan kong burahin para hindi niya makita kung ano man ang mga illegal na ginagawa ko. Joke. Nagtatrabaho naman ako ng mahusay eh kaya nga bihira na lang akong nakakapag-blog at hop heheh.

I missed my best friend Jing talaga. Kasi malapit na din siyang mag-asawa. Tapos ni hindi man lang ako kasama sa special day niya dahil I’m here nga eh! Kapag nagmeet kami ulit na magfriendship hindi na siya kasing free kagaya ng dati. Paano na ang gala namin na kahit gabihin kami ay okey lang. Kapag nag-asawa na siya wala na akong kasamang kakulitan at magreminisce sa mga lugar na naging memorable. Bahala siya mag-asawa siya kung gusto niya, susunod ako heheh. Napakadami ng mga nangyari sa buhay namin na hindi na namin nakukuwento sa isa’t isa. Dalawang taon na rin kasi akong wala sa Pinas. (February 09 –10:30pm Dubai time ang ikalawang taon ko dito) Nabigla na lang nga ako nung sabihin niyang malapit na pala siyang mag-asawa. Noong mga nakaraang buwan kasi naguguluhan pa siya kung papayag na ba siya o hindi pa. Pero ngayon mukhang tuloy na tuloy na. Nakakalungkot naman pero I’m really happy for her.

Okay enough of my bestie. Tungkol naman ito sa mga date ngayong V-day!

Nagpi-feeling na naman ako. Nalilito ako kung papayag ba ako o hindi. Kung sakali naman anong excuse ang ibibigay ko kay fafa? Last Wednesday nakausap ko ang isang mejo close kong guy friend at pinakausap niya ang isa pa naming guy friend na hindi ko masyadong close pero friend ko na din. Nagmeet na kami dati pa nung bago pa lang ako dito, ahhmmm mga ilang beses na ba….once. Oo nga once lang pala kami nagmeet nung isang yan. Pero madalas kasi nila akong tawagan at kamustahin dati. So kausap ko na nga si hindi masyadong close friend. Nagpaparamdam siya at nagyaya na labas daw kami sa 13^th tamang tama daw Wednesday, at hindi daw siya kasi lumalabas ng exactly 14^th of Feb. Pinaramdam ko na mejo tagilid, sinabi ko na lang na bahala na. Pero crush ko yan dati eh. Kaso ang babagal kasi nila eh huli na. Alam naman nilang may fafa na ako. Naramdaman niya namang nagdadahilan ako dahil nung ikalawang yaya niya na pumasyal naman daw kami minsan sa jebel hafeet (yung madalas naming puntahan sa taas ng bundok tapos may hotspring sa baba). Apat daw kami – ang gf daw ni mejo close friend ko, tapos kaming dalawa. Pero guys hindi ko kasi kayang mangaliwa hahah. At kapag may date akong iba, alam ni fafa ever ko. Tiwala kasi yun sa akin na hindi lang ako makatanggi dahil nahihiya ako at may pinagsamahan naman kami nung nagyaya sa akin na friend. Anyway, yung isa ko namang naging solid friend, niyayaya akong manood ng show ni kagwapuhang Aiza Seguerra on 15^th.

Aiza Seguerra concert
Filipino singing sensation Aiza Seguerra, who has featured in 30 movies and has released 8 music albums, will be in town soon. She has received a multi-platinum award (quintuple) for the outstanding sales of the album Pagdating Ng Panahon and a double platinum award for outstanding sales of the album Pinakamamahal.

• • Date: February 14 and 15
  • Venue: Ratsky Ramada Continental
  • Hotel Tickets: Dh100
  • Contact: 050 7158664

Nagtataka lang ako, akala ko sa Karama Hotel lang ang Ratsky meron din pala sa Ramada? Ang gulo ng venue ha. Pero lahat ng iyan di ko pa naipapalam kay fafa kaya hold muna, ang sagot ko lang sa mga boys ko ay ‘Cge bahala na. Sabihan na lang kita. Text-text na lang’ Hahahah. I’m sure hindi matutuloy ‘yang mga lakad na ‘yan. Dapat kasi at least a week before ipinaalam ko na kay fafa. Kaso baka ma-jelly na naman hehehe. Actually kung iisipin pwede naman dibah. Espesyal ang kay fafa kasi 14^th ang sa kanya, valentines day talaga yun, except 13 and 15 para dun sa dalawang mokong sana. Gusto ko sanang pagbigyan kahit si solid friend lang kasi birthday niya sa 15^th. Basta – aabangan ko na lang kung ano ang magiging desisyon ko. Happy Heart’s Day na lang muli sa inyong lahat! Mwaah!